Düzce’ye çok yakın bir köydeki, rahmetli anneannemin yaşadığı ev,1999 depremlerine direnmiş ve ayakta kalmıştı. Ancak yandaki fotoğrafta görüldüğü gibi, evin iç duvarlarından birinde oldukça belirgin bir çatlak meydana gelmişti. Çocukluğumda, bahçesi yemyeşil, güllerle kaplı bu tek katlı köy evine, anneannemi  ve dayılarımı ziyarete giderdik. Henüz elektriğin ulaşmadığı köy akşamlarında gaz lambasının etrafında toplanır, ellerimizi şekilden şekile sokarak tam da bu duvara düşen gölgelerle bir sürü hayali varlık yaratmaya çalışarak eğlenirdik. Anneannem, odanın diğer tarafındaki ocağın başında, odun ateşinde, basit ama lezzetli hamur işi atıştırmalıklar kızartırdı.
Düzce şehir merkezinde ailem ve yakınlarımın yaşadığı yepyeni apartman, pek çoğu gibi,12 Kasım depremiyle yerle bir olmuş ama 17 Ağustos depremi sonrası boşaltıldığı için mucizevi olarak can kaybı yaşanmamıştı. Mucizeler ve beklentiler hayatının her evresinde vardır. Tıpkı bu mütevazi evin duvarındaki dini tasvirde görüldüğü gibi… Efsaneye göre M.Ö. XIX. Yüzyılda yaşamış İbrahim peygamber, oğullarından İsmail’i, rüyasında Tanrı buyurduğu için kurban etmek ister. İbrahim böylesine bir inançla görevini yerine getirmek üzere bıçağını kaldırdığı anda Tanrı, İsmail’in yerine kurban etmesi için bir koç gönderir ve inancını sınamak istediğini, bu sınavdan başarıyla çıktığı için de oğlunu O’na bağışladığını bildirir. Resmin bulunduğu duvardaki çatlak, bu efsanedeki mucize gibi adetabir yıldırım düşmesini andırıyor. Doğa, çarpık ve dayanıksız yapılar üzerinde kendi mucizelerinden birini sergiliyor. Bizi sağlıklı yapılar inşa etmekten alıkoyan bilgisizlik var olduğu müddetçe, efsanedeki İbrahim’in yaşadığı trajik olaydaki gibi çelişkiler ve mucizeler hep var olacaktır.