dosyası kapanmış

sahte dudakların gülleri kanıyor

dar ağacı gözlerinde.

çekerim asarım resmini taş duvarlara başı önünde mahcubiyetlerin

sersem başımı yaslayıp uzun uzun bakarım her karesinde kayan yıldızlara.

altı köşeli eriyorum pervazlarında demir parmaklıkların

hüznümü yakıyor koğuşlar

hastalanmış aşkların yükselen ağıtlarını

duymak istemiyorum hiç

endekslenmiş duygular esaret istiyor özgür ruhumdan

çöreklenmiş üzerime kapkara bir gölge gibi

daha çok açmalıydı leylaklar

tırtıllarım uçmalıydı hem,

ve sırf bu yüzden bir gün

kovulacaksın