KIZGIN KUMLAR ÜZERİNDE BİR GÜN

Deniz ve ona paralel şekilde uzanan dağların buluştuğu kıyılarda sıklıkla güzel, kumlu plajlara rastlanır. Deniz mevsiminde, güneşin tepede olduğu saatlerde, plajdaki kumlar güneş ışınlarının etkisiyle cehennemi bir sıcaklığa ulaşabilir. Böyle bir plajda, havlunuzun üzerinde yattığınız yerden, göz ucuyla denize, ufka doğru baktığınızda, kum kütlesinin üzerindeki havanın bile eğilip-büküldüğüne, kavrulmakta olduğuna şahit olursunuz. Bu kızgın kumlar üzerinde yürüyerek denize ulaşma denemesi, eğer ayağınızda plaj terliğiniz yoksa, sizi aniden bir kısa mesafe koşucusuna dönüştürebilir… Bu koşu sırasında, tabanlarınızdaki sıcaklık dayanılmaz hale gelince duraklar, ayaklarınızla kızgın kumu eşeler, biraz derinde nemli, serin kuma ulaştığınız yerde soluklanır, rahatlar, serin deniz suyuna kavuşmadan önceki yeni koşu etabını düşünürsünüz. Denizden çıkmış, terlikleri olmadan havlusuna doğru yürümekte olan bir çocuğun feryadı ise kızgın kumlarla imtihanın en acı verenânıdır.

Aşağıdaki fotoğraf 2013 yazında, Çardak beldesinde çekildi. Marmara denizinin Çanakkale Boğazı’na yakın güney kıyısında yer alan bu küçük plaj, tuhaf konumu itibariyle güneye bakar ve ince kum taneleri, yaz  güneşinin tüm sıcağını âdeta içine emer. Sıcak ve nemli kumlara gömülmenin, kas ve eklem ağrılarına iyi geldiği eskiden beri bilinir. Yılın belli bir döneminde, şifa arayan, özellikle yaşlı insanlar bu plajı ziyaret eder, birlikte geldikleri yakınlarının yardımıyla, bellerine hatta boğazlarına kadar kuma gömülürler. Kolsuz, bacaksız, gövdesiz görünümleriyle ve yer üstünde kalan bedenlerini güneşten koruyan şemsiyeleriyle ilginç manzaralar oluştururlar.   Ancak, bu kuma gömülme seansları, zor katlanılır sıcak karşısında bir saati bulmadan sona erer… Bedenler canlanır, ayaklanır, bastonlar hiç ihtiyaç duyulmayacakmışcasına bir kenara atılır; çadır altlarına ve biraz gerideki iğde ağaçlarının serin gölgesine sığınılır.