Elma'nın Geçmişi

Adem ve Havva'dan sonra geldim dünyaya,

şeytan değildim ve yılan da!

Ne elmaydım ne de yerçekimini bulan.

Belki Adem'in ilk çocuğu değildim ama illa çocuğuydum.

Bizden sonra dünyaya hayvanlar da gelmeye başladı.

Bitkiler daha öncesinde de vardı

Ve yaşayan dünya da! 

Kaç asır, kaç yüzyıl geçti.

Bu gözler çok şey gördü ama hiç insana tecavüz eden bir hayvan görmedi.

İnsanlar, birbirine tecavüz ettikleri yetmezmiş gibi,

hayvanlara ve cansız olan eşyalara bile tecavüz etti.

Sokağa çöp atıp, doğaya tecavüz etti.

Ağaçları kesip - yakıp, ormana tecavüz etti.

Denizi kirletip, maviye tecavüz etti.

Hava kirliği yapıp, gökyüzüne tecavüz etti.

Duygulara, zaaflara ve hatta insanlığa dahi tecavüz etti.

Bir insan bir insana güvendi, insan onun güvenine tecavüz etti.

Bir insan bir insanı sevdi, insan onu aldatarak sevgisine tecavüz etti.

Bir insan bir insanı bekledi, insan gelmeyerek beklentiye tecavüz etti.

Bir insan bir insanla yola çıktı, insan yarı yolda bırakarak inancına tecavüz etti.

Bir insan bir insanı doğurdu, insan onu sokağa atarak hayatına tecavüz etti.

Bir insan bir insanı çalıştırdı, insan parasını sömürerek emeğine tecavüz etti.

Bir insan bir insanla alışveriş yaptı, insan onu dolandırarak hakkına tecavüz etti.

Bir insan bir insana iyilik yaptı, sonra yaptığı iyiliği anlattı, iyiliğe tecavüz etti.

İnsan hiç durmadı,

Her gün bozulmaya devam etti.

İyi ki ölümlü dünya!