2. OSB’de işim vardı… Beyköy yolundan Sinirci yoluna döndüm. Önümden bir kamyonet gidiyordu

2. OSB’de işim vardı… Beyköy yolundan Sinirci yoluna döndüm. Önümden bir kamyonet gidiyordu… 06 DJ …. plakalı araç bir ara süratini düşürdü ve köyün girişindeki dört yol ağzında durdu. Ön sağ kapıdan, şoförün yanında bulunan genç bir şahıs hızla araçtan indi ve kamyonetin arka kapağını açtı… Bir çuvala uzandı ve ağzını açarak köyün sol tarafındaki kırsal alana bıraktı. Birden ortalığı köpek yavruları sardı… 10-15 köpek etrafa korkuyla kaçışmaya başladı. Birçoğu, yürümekte zorluk çekiyordu… Yavru köpeklerlerdi. Şaşırıp kaldım. Her şey o kadar hızlı gelişiyordu ki, ne yapacağımı bilemedim. Arabamdan inip şahısların yanına gitmeyi düşündüm, ama, araba hareket etmeye başlamıştı bile. Ben de ani bir kararla cep telefonumla fotoğraf çektim. Aracın plakası çok net çıkmıştı. Takip edip en azından, burada yazdıklarımı söylemek istedim. Ne var ki, süratle uzaklaşıyorlardı… 2. OSB yolu olduğu için karşı şeritten ağır tonajlı bir araç görününce zorunlu olarak süratimi düşürdüm. O araç da gözden kayboldu. Sanırım tarlalara giden yan yola girdi. Aklımda yavru köpeklerde kalmıştı. Düzce Belediyesi Veteriner İşleri Müdürü Vahap Demirel’i aradım. Durumu anlattım. Hemen ilgileneceğini, köpekleri almak için de ekip göndereceğini söyledi. Günboyu, çuvaldan çıkan, ayaklarının üzerinde durmakta zorluk çeken, ne yana gideceklerini kestiremeyen köpekler gözlerimin önünden gitmedi. Birileri hayvanları, köpekleri sevmeyebilir, etraflarında bulunmalarından rahatsız olabilir; ne var ki, hiç kimse çaresiz, beslenemeyecek durumda olan bu hayvanları, belki, sonunda ölümle sonuçlanabilecek şartlara getirmemelidir. Köpekleri ‘defetmek!’ düşüncesinde olanlar, kırsal alana, o hayvanları götürene kadar, barınağa teslim edebilirler. Sanıyorum bunu yapmak hiç de zor olmamalı.